પિયર રેવર્ડી. તેમના મૃત્યુ ની વર્ષગાંઠ. કવિતાઓ

પિયર રેવર્ડી નોર્બોનમાં જન્મેલા ફ્રેન્ચ કવિ હતા. તે એકના પ્રેરણાદાયક હતા અતિવાસ્તવ ચળવળ અને પિકાસો અથવા એપોલીનાયર જેવા મહત્વના કલાકારો અને લેખકો સાથે તેમનો સંબંધ હતો. 1960 માં સોલેમ્સમાં આજે જેવા દિવસે તેમનું નિધન થયું. આ એક છે કવિતાઓ પસંદગી તેને વાંચવા, તેને યાદ રાખવા અથવા જાણવાનું.

પિયર રેવર્ડી - કવિતાઓની પસંદગી

પવન અને ભાવના

તે એક અસાધારણ ચિમેરા છે. માથું, તે ફ્લોર કરતા higherંચું, બે વાયર અને ફેલાયેલો અને સ્થિર વચ્ચે રહેલું છે, કંઇ ખસેતું નથી.
અજાણ્યું માથુ બોલે છે અને હું એક શબ્દ સમજી શકતો નથી, મને અવાજ સંભળાયો નથી - જમીનની નીચે. હું હંમેશાં મારી સામે ફૂટપાથ પર છું અને હું જોઉં છું; હું તે શબ્દોને જોઉં છું કે તે આગળ ફેંકી દેશે. માથું બોલે છે અને હું કંઇ સાંભળતો નથી, પવન બધું વિખેરી નાખે છે.
ઓહ મહાન પવન, મજાક અથવા અંધકારમય, મેં તમારા મૃત્યુની શુભેચ્છા પાઠવી છે. અને હું મારી ટોપી ગુમાવીશ જે તમે પણ લીધો હતો. મારી પાસે હવે કાંઈ નથી; પણ મારો તિરસ્કાર ચાલે છે, અફસોસ તમારા કરતા વધારે!

***

હૃદયની કઠિનતા

હું તારો દુ: ખી ચહેરો ફરી ક્યારેય જોવા માંગતો ન હોત
તમારા ડૂબી ગાલ અને પવન તમારા વાળ
હું ક્રોસ કન્ટ્રી ગયો
તે ભેજવાળા જંગલો હેઠળ
રાત અને દિવસ
તડકામાં અને વરસાદમાં
મારા પગ નીચે મૃત પાંદડા કચડી ગયા
ક્યારેક ચંદ્ર ચમકતો

અમે ફરીથી રૂબરૂ મળી
કાંઈ બોલ્યા વિના અમારી સામે જોયું
અને મારી પાસે ફરીથી જવા માટે પૂરતી જગ્યા નથી

હું લાંબા સમય સુધી એક ઝાડ સામે બંધાયેલ હતો
મારી સામે તમારા ભયંકર પ્રેમથી
દુ nightસ્વપ્ન કરતાં વધુ અવ્યવસ્થિત

તમારા કરતા મોટા કોઈએ છેવટે મને મુક્ત કર્યો
બધી આંસુભરતી નજરો મને ત્રાસ આપે છે
અને આ નબળાઇ જે તમે લડી શકતા નથી
હું ઝડપથી દુષ્ટ તરફ ભાગી છુ
શસ્ત્રની જેમ તેની મુઠ્ઠી વધારતા બળ તરફ

તે રાક્ષસ વિશે જેણે મને તેના પંજાથી તમારી મીઠાશથી છીનવી દીધો
તમારા હાથની નરમ અને નરમ તંગતાથી દૂર
હું મારા ફેફસાંની ટોચ પર શ્વાસ લઈ રહ્યો છું
જંગલ પાર કરવા માટેનો દેશ
મારા હૃદયને ધબકતું એવા ચમત્કારી શહેરને

***

ચહેરા પર ચહેરો

તે આગળ વધે છે અને તેની ડરપોક ડૂબકીની સખ્તાઇ તેના શિષ્યને દગો આપે છે.
દેખાવ તમારા પગ છોડતો નથી. તે આંખોમાં ઝળહળતું બધું
જ્યાંથી ખરાબ વિચારો આવે છે, ત્યાં તેના અચકાતા ચાલને પ્રકાશિત કરે છે.
તે પડી રહ્યું છે.
ઓરડાના પાછળના ભાગમાં એક પરિચિત છબી standsંચી છે. તમારો હાથ વિસ્તરેલો
તમારામાં જાય છે. તે ફક્ત તે જ જુએ છે; પરંતુ અચાનક તે ઠોકર ખાઈ જાય છે
પોતાની સામે.

***

ઈર્ષ્યા

તેના માથામાં મંદ મોટલી દ્રષ્ટિ, તમે ખાણથી ભાગી જાઓ. તારાઓ ધરાવે છે
અને જમીનના પ્રાણીઓ, ખેડુતો અને મહિલાઓ તેનો ઉપયોગ કરશે.
મહાસાગર તેને હલાવ્યો છે, સમુદ્ર મને હલાવી રહ્યો છે, અને તે જ તેણે તમામ સ્ટેમ્પ્સ પ્રાપ્ત કરી હતી.
તેને લાગે છે તે કાટમાળને થોડું બ્રશ કરો, બધું ઓર્ડર આપવામાં આવ્યું છે અને મને લાગે છે
મારું ભારે માથું નાજુક દાંડીને કચડી નાખે છે.
જો તું માને છે, નિયતિ, કે હું છોડી શકું, તો તમે મને પાંખો આપી હોત.

***

રાત્રિ

શેરી સંપૂર્ણપણે અંધકારમય છે અને સ્ટેશન તેની છાપ છોડ્યું નથી.
મને બહાર જવાનું ગમ્યું હોત અને તેઓએ મારો દરવાજો પકડ્યો છે. છતાં ત્યાં સુધી
કોઈ જુએ છે અને દીવો બહાર છે.
જ્યારે આ કહેવતો માત્ર છાયાઓ છે, ઘોષણાઓ
તેઓ પેલિસેડ્સ સાથે ચાલુ રાખે છે. સાંભળો, તમે કોઈનું પગલું સાંભળી શકતા નથી
ઘોડો. જો કે, એક વિશાળ નાઈટ એ
નૃત્યાંગના અને બધું ખાલી લોટની પાછળ વળવું ખોવાયું છે. બસ રાત
જાણો જ્યાં તેઓ મળે છે. જ્યારે સવાર આવે છે ત્યારે તેઓ પહેરે છે
તેના તેજસ્વી રંગો. હવે બધું મૌન છે. આકાશમાં ફ્લિકર્સ અને ચંદ્ર
તે ચીમની વચ્ચે છુપાવે છે. મૂંગા અને જોઈને કશું પોલીસ અધિકારીઓ નથી
તેઓ ઓર્ડર રાખે છે.

***

ક્ષિતિજ

મારી આંગળી લોહી વહે છે
ની સાથે
હું તમને લખું છું
જૂના રાજાઓનું શાસન પૂરું થયું
સ્વપ્ન એક હેમ છે
ભારે
કે છત પરથી અટકી
અને તમારા સિગારમાંથી રાખ
બધા પ્રકાશ સમાવે છે

રસ્તામાં વળાંક પર
ઝાડમાંથી લોહી નીકળ્યું
કિલર સૂર્ય
પાઈન્સ લોહિયાળ
અને જેઓ ભીના ઘાસના મેદાનમાંથી પસાર થાય છે

બપોરે પહેલો ઘુવડ સૂઈ ગયો
હું નશામાં હતો
મારા શિષ્ટ અંગો ત્યાં લટકતા રહે છે
અને સ્વર્ગ મને પકડી રાખે છે
આકાશ જે હું દરરોજ સવારે આંખો ધોઉં છું

સોર્સ: વેબ ડી અડધો અવાજ